Altın Aslan Maymuncuğu, parlak ve dikkat çekici tüyleri sayesinde hayvanseverler ve hayvanat bahçeleri için oldukça popüler bir türdür. Günümüzde vahşi doğadan alınmaları yasaklanmış olmasına rağmen, bu tür ciddi tehlike altında olmasına karşın yok olmaktan kurtulmuştur.

Altın Aslan Maymuncuğunun boyu 20-31 cm arasında, kuyruğu ise 32-40 cm uzunluğundadır. Ağırlıkları genellikle 600-800 gram arasında değişir. Minyatür maymun türlerinden biridir ve başındaki tüyler, aslanın yelesine benzediği için bu ismi almıştır. Sarı-kızıl renkte tüyleri vardır. Gruplar genellikle 3 ila 7 üyeden oluşur ve bu hayvanlar oldukça sosyal canlılardır. Gün boyunca aktif olan Altın Aslan Maymuncuğu, zamanının büyük bir bölümünü yoğun ormanlık alanlarda geçirir ve geceleri ağaç kovuklarında uyur.

Dişi Altın Aslan Maymuncuğu, 128 günlük bir gebelik süresi sonunda, genellikle Eylül-Mart ayları arasında, tek yavru ya da çoğu zaman ikiz doğurur. Yavrular, doğumdan 12 hafta sonra sütten kesilir ve 2-3 yaş arasında cinsel olgunluğa ulaşırlar. Koruma altında yaşarken Altın Aslan Maymuncuğu 28 yıl kadar yaşayabilirken, vahşi doğada bu süre genellikle daha kısadır.

Altın Aslan Maymuncuğu, şakımak, gıdıklama ve çığlık atmak gibi çeşitli sesler çıkarabilir. Bu sesler, tür içi iletişimde önemli bir rol oynar ve sosyal yapılarının dinamiklerini belirler.

Altın Aslan Maymuncuğu genellikle meyve, böcek, kuş yumurtası, kertenkele ve kurbağa gibi küçük hayvanlarla beslenir. Besin kaynaklarını bulmak için yoğun ormanlık alanlarda aktif olarak dolaşırlar.

Altın Aslan Maymuncuğu, yaşam alanlarının yok olması ve yasadışı ticaret nedeniyle ciddi tehlike altında bulunuyor. Ancak, koruma projeleri ve yasal düzenlemeler sayesinde türün yok olmasının önüne geçilmiştir. Bu bağlamda, hem doğal yaşam alanlarının korunması hem de türün esaret altında üretilmesi büyük önem taşımaktadır.

Altın Aslan Maymuncuğu, estetik açıdan çekici tüyleri ve sosyal yapısıyla dikkat çekmektedir. Türün korunması ve sürdürülebilir yaşam alanlarının sağlanması, gelecekte de bu eşsiz canlının varlığını devam ettirebilmesi açısından kritik önem taşımaktadır.